donderdag 10 december 2009

Op zoek naar verdere hulp

Onverklaarbare klachten
Ik ben afgelopen maandag naar een orthopedisch chirurg in Amstelveen geweest. Ik heb een aantal klachten (onder meer knakkende geluiden met een scherpe pijn) die niet goed verklaard konden worden. Voor de zomer ben ik op zoek gegaan naar een specialist die me hierbij zou kunnen helpen. Mijn fysio had een theorie over bot- of kraakbeensplinters die in de weg zaten en pijn veroorzaakten. Die splinters zouden via een artroscopie verwijderd kunnen worden en dan zou het lopen minder pijnlijk zijn.

Zoektocht naar een orthopedisch chirurg
Het duurde even voor ik een specialist gevonden had met een wachttijd van minder dan een jaar die ook nog enkels behandelt. Het UMC in Utrecht liet me bijvoorbeeld eerst al mijn gegevens opsturen, voordat ze zeiden dat er geen enkels meer behandeld werden in het UMC... Amstelveen dus.

Falen bij de operatie?
De arts in Amstelveen werkte ten tijde van mijn operatie in het Diakonessenhuis als orthopeed en bleek mijn chirurg wel te kennen. Dat bleek wel wat wrang te zijn, want na bestudering van de ct-scan en de röntgenfoto's van de breuken, bleek hij vraagtekens te hebben bij de operatie die verricht was. Een bepaald stuk bot (van de onderkant van mijn scheenbeen) is zodanig teruggeplaatst dat het gewrichtsvlak een ernstige oneffenheid heeft en dat je niet kunt spreken van een goede anatomische stand. Ook konden we zien dat er nog steeds een soort opening in één van de botten blijkt te zitten... De Amstelveense arts vroeg zich af waarom hij er niet bij was geroepen en of dit nou werkelijk niet anders had gekund... Tja, dat weet ik natuurlijk ook niet.

Artrodese?
Er zijn in ieder geval geen losliggende splinters aanwezig en de pijn wordt verklaard door de grote oneffenheid. Het kraakbeen wordt als het ware ingedeukt en dat veroorzaakt pijn. De arts gaf aan dat het levenslang met krukken lopen geen optie is omdat dat allerlei andere klachten zal veroorzaken. Klachten die ik al in lichte mate ken: pijn aan handen, polsen, schouders en rug. De enige mogelijke operatie die voor pijnverlichting kan zorgen is een zogenaamde enkel-artrodese. Daarbij wordt het enkelgewricht operatief 'vastgezet'. Ik kan dan 'lopen' zonder krukken en pijn, maar heb misschien wel rare schoenen nodig en ik zal op termijn weer in andere gewrichten klachten gaan ontwikkelen.
 

Wordt vervolgd
Het is nu een kwestie van het afwegen van de voor- en nadelen. De huidige situatie hou ik nog wel even vol, maar hoe lang is dat wijs? In januari wordt er een ct-scan gemaakt en heb ik een tweede gesprek met de chirurg in Amstelveen. Misschien dat ik dan meer weet. Ik heb nu meer duidelijkheid, maar erg vrolijk word ik er niet van.

donderdag 3 december 2009

Mijn eerste keer in een Volvo V70

Pieter heeft een nieuwe auto gekocht: een zelfde als hij al had, maar dan een automaat! Ik kan er nu dus ook in rijden. Heel fijn als we gaan klimmen in Verweggistan. Tot nu toe reed Pieter of alles alleen of hij werd afgewisseld door een andere klimmer. Als we nu samen rijden, kunnen we de rit delen. Wel zo veilig. Wat minder is, is dat de Volvo nogal lang is. Mijn god - je parkeert hem niet zomaar even ergens in... Alleen het wegrijden van Pieters oprit is al een hele kunst. Met mijn mini-barrel kan ik keren op een postzegel. Met Pieters auto heb ik de hele straat nodig om een fatsoenlijke draai te kunnen maken zonder iets te raken.
Maar goed, hij rijdt wel erg fijn. Zo fijn zelfs dat ik mijn eigen auto al een keer vervloekt heb. In mijn auto voel je elke oneffenheid op de weg en hij maakt erg veel lawaai in vergelijking met Pieters auto. De Suzuki rijdt zo comfortabel als een glasbak.