zaterdag 22 maart 2014

Hippe steunkousen

Fysiotherapie
Afgelopen donderdag ben ik naar fysiotherapie gegaan. Er mag nu 'getrokken' worden aan het gewricht en dat betekent dat ik wat kan gaan doen aan het verschil in beweeglijkheid tussen beide enkels. Mijn linkerenkel zal altijd een bewegingsbeperking houden, maar het verschil tussen beide enkels is nu nog 15,5 cm terwijl het 11 cm was.
Dat meet je door je knie tegen de muur te zetten en dan te kijken hoeveer je je voet van de wand af kunt zetten, zonder je knie van de muur te halen. Mijn linkerknie kan ik niet eens tegen de muur krijgen (terwijl dat voor de operatie nog wel kon) en mijn rechtervoet kan ik juist heel ver van de muur afzetten.
De fysiotherapeut heeft de enkel wat losser gemaakt en ik ga er de komende maand nog een paar keer heen, Verder moet ik mijn achillespees oefenen. Die is nu nog erg stijf. Waarschijnlijk zal ik over een maand al veel meer kunnen met mijn linkervoet.

Steunkousen
Omdat ik nog veel vocht in mijn enkel en voet heb zitten, heeft de fysiotherapeut me speciale kousen aanbevolen: zogenaamde compressiekousen van het merk Herzog Medical. Volgens mij zijn het gewoon steunkousen, maar dan hipper. Hardlopers gebruiken ze bij blessures of ter voorkoming daarvan.
Volgens de verpakking is dit wat ze doen: "De Sport Compressiekous levert een relatief hoge druk en heeft een afnemend drukverloop vanaf enkel tot knie. Dit zorgt ervoor dat de bloedstroom vanuit het haarvatennetwerk richting het hart wordt geoptimaliseerd. Hierdoor worden de afvalstoffen van het verbrandingsproces sneller afgevoerd."

Ik heb ze gekocht bij een sportwinkel en het was een heel gedoe om ze aangemeten te krijgen. Ze meten van alles op aan je onderbeen en voet en vervolgens kijken ze in een tabel welke maat je dan nodig hebt. Ze hebben beide benen gemeten en het verschil is groot - dus de verkoper wist aanvankelijk niet welke maat het beste was.
Ik heb een maat verschil in mijn voeten sinds het ongeluk en ook de omvang van kuit en enkel is erg verschillend. Maar omdat ik de kousen maar voor 1 been nodig heb, maakt dat natuurlijk niet uit. Ik draag ze niet aan 2 benen (onder een broek of een dikke zwarte panty zie je daar niets). De maat is uiteindelijk bepaald op basis van mijn slechte been.

Ik moest ze vervolgens nog even passen. Daarvoor moest ik gaan zitten, want volgens de verkoper zou ik ervan gaan zweten?! Met veel ruk - en trekwerk hebben we de kous aangekregen. Wat een gedoe zeg - en het uitdoen was nog best pijnlijk. Het is handig om iemand bij de hand te hebben die helpt om ze uit te trekken...
De kousen zijn overigens niet goedkoop... voor 1 paar betaal je €50,-! Maar goed, ze zitten heerlijk en ze hebben echt effect bij mij, dus ik ben er blij mee.

donderdag 20 maart 2014

Laatste, vreemde controle in het UMC

Afgelopen dinsdag had ik een controle-afspraak met dr. Van Roermund. Het was de laatste keer dat het daar was - dr. van Roermund gaat eind maart met pensioen bij het UMC. Hij gaat verder in het Medisch Centrum Amstelveen en de Sint Maartenskliniek in Woerden.

Röntgenfoto's maken
Ook al zijn er in januari nog foto's gemaakt, de chirurg wilde nu toch ook röntgenfoto's hebben. Het maken van de foto's ging wel wat moeizaam. Eerst werd ik verward met een andere patiënt: 25 jaar ouder met bekkenproblemen. Die dame bleek er helemaal niet te zijn. Knap dat ze me (ondanks dat ik me moest identitificeren) toch onder een andere naam ingeroosterd kregen bij röntgen.
Toen dat eenmaal recht gezet was en ze de juiste patiëntgegevens hadden, bleek de man die voor mij bij röntgen aan de beurt was in slaap gevallen te zijn op de behandeltafel. Het kostte wat moeite om hem naar het kleedkamertje te brengen. En toen ik dan eindelijk aan de beurt was, bleek zijn gebit er nog te liggen...
Maar goed, na een dik uur wachten konden de foto's gemaakt worden.

Uitslag
De foto's waren niet helemaal op de juiste manier gemaakt, zodat een vergelijking met andere foto's niet goed te maken. was. Toch dacht de chirurg verbetering te zien. De cystes (holtes in het bot) leken weer wat verder opgevuld te zijn met nieuw bot. De boteindes in het gewricht worden steeds een beetje egaler. Toen ik vroeg of er al iets te zeggen was over de ruimte tussen de boteindes, zei de chirurg dat het daar eigenlijk niet om gaat, maar juist om het dichtgroeien van de cystes. En dat terwijl hij in januari nog zei dat het dichtgroeien van de cystes een mooi bij-effect was, maar dat de ruimte die zou moeten ontstaan in het gewricht het eigenlijke doel is. Ben ik nou gek of...
Maar wat er ook gebeurt in mijn enkel, ik lijk er wel baat bij te hebben. Bepaalde (hele nare) pijn heb ik niet meer. Ik heb nu voornamelijk nog last van pijn als gevolg van het revalideren, maar dat zal hopelijk wel een keer over gaan. Ik loop nog wel met een stok en langere stukken met krukken, maar dat vind ik niet erg.

Vervolg
Over 3 maanden moet ik opnieuw terug voor controle. Dan is het precies een jaar geleden dat ik de Ilizarov-enkeldistractie is toegepast en kan er met 'zekerheid' gezegd worden of de behandeling geslaagd is. Als het goed is kan ik dan naar de Sint Maartenskliniek voor een gesprek met dr. Van Roermund.