Voor liefhebbers van het Ilizarov frame en klimmen:
Clara Williams
Joe Beaumont
woensdag 21 augustus 2013
zondag 18 augustus 2013
Beweeglijkheid oefenen
Afgelopen week ben ik naar mijn fysiotherapeut gegaan om te overleggen hoe ik het vocht het beste uit mijn enkel kan krijgen. Ik draag nu regelmatig een 'buisverband' - een soort kous zonder voet. Het verband zit strak om mijn voet en enkel heen en het helpt goed tegen vochtophoping in de voet.
Oefenen met een skateboard
Tussenstand enkel
Sommige mensen vragen me of er al vooruitgang in zit. Daar is in deze fase nog niets van te zeggen. Pas na een half jaar merken sommige patiënten verschil, maar pas na een jaar kun je met zekerheid zeggen of de behandeling effect heeft. Ik ben nu 2 maanden bezig - nog even te gaan dus!
Wel kan ik iets zeggen over de conditie van mijn onderbeen. Mijn kuit is heel dun geworden. Hij was sinds het ongeluk in 2008 al dunner dan mijn andere kuit, maar hij lijkt nu wel nóg dunner te zijn geworden. Je kunt de vorm van het scheenbeen tot aan de knie helemaal zien: vel over been! Resultaat van 2 maanden niet bewegen.
De pijn in mijn enkel als gevolg van de operaties valt mee - ik kan nu schoenen en slippers aan doen zonder dat het pijn doet. Broeken aandoen is soms wat pijnlijk omdat de voet gespitst staat en makkelijk blijft haken achter de stof. Gelukkig is het nog steeds rokjesweer.
Hulpmiddelen
Lopen zit er nog niet in, dus dat doe ik onbelast met krukken. Of ik gebruik een rolstoel als dat zo uit komt. Douchen kan ik al wel staand, maar zitten is makkelijker en voorkomt pijn. Ik kan de rolstoel, staande op één been, inmiddels zelf in en uit de auto tillen. Ik word steeds zelfstandiger - erg fijn. Bijkomend voordeel van zo'n rolstoel is dat je 'begeleider' in musea vaak gratis mee naar binnen mag. Daar heb ik nu al een paar keer iemand blij mee gemaakt;-)
vrijdag 9 augustus 2013
Weer zelfstandig naar buiten!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja8DOTSBq5SgwcO_rSmc8hyFkfZwGe5eLYDZ4-uFHE2yVZzAPqRolZ4RxXp1Zdpl9jdk4cDIOMv5AP-9Hrmfc3FunOUh1KOCf-cyW539nEWMrvTHTe21oK-dliJhgf2eDpbhvleHW-8UY/s200/borgen-m-logo_1650x.gif)
woensdag 7 augustus 2013
Terug bij af?
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6B7swRO701KCcYWQKHYW6XkdiJMzg4kTOuEh4qyW3dwk06EVipObvVLaB23HlvjIseFMYKAMa8_eIWjuviaUmMOYNofSqcwf86YemD6f8JKFigySZh7zKqIFFGtcB0789TgVuF5qCzmQ/s200/lopen+start+3.png)
zondag 4 augustus 2013
Ilizarov-frame verwijderd
Met of zonder verdoving?
Volgens de ontslagbrief die ik kreeg kon het Ilizarov-frame zonder verdoving verwijderd worden. Vijf jaar geleden is de externe fixateur (met maar 2 pinnen) zonder verdoving weggehaald en dat was één van mijn ergste pijnervaringen. Volgens de gipsmeester van het UMC zou het weghalen van de (9) pinnen die ik nu heb minder pijnlijk zijn, omdat de pinnen dun zijn en er snel uit getrokken konden worden. De pinnen die ik toen had, waren dik en met zelftappend schroefdraad in mijn scheenbeen en hak gedraaid. Het eruit draaien was verschrikkelijk pijnlijk. Maar gelukkig zei de chirurg bij de controle van 16 juli dat ik gewoon verdoofd zou worden en dat ik er dus niets van zou merken. Eergisteren vrijdag is het frame verwijderd en ik voelde er niets van!
De pinnen
Tijdens de operatie is met röntgenfoto's gecontroleerd waar de zogenaamde 'olijfjes' in de pinnen zaten. Iedere pin heeft een verdikking die ervoor zorgt dat de pinnen niet kunnen gaan schuiven. Wel handig om te weten aan welke kant van het bot de 'olijf' zit, voor je het weet trek je hem door het bot heen... en dat is wel eens gebeurd zei de chirurg. Lang leve de narcose.
Pijn
Ik heb 'gekozen' voor algehele narcose. Ik ben 3 kwartier onder zeil geweest en na een bakje yoghurt en een glas thee mocht ik weer naar huis. Vooraf moest ik een (hoge dosis) paracetamol in nemen. Direct na de operatie had ik geen pijn. Later op de dag heb ik nog 2 keer paracetamol ingenomen omdat mijn enkel toch wel pijnlijk werd. Daarna heb ik geen pijnstillers meer nodig gehad. Dat viel dus allemaal wel mee.
Wondjes
Mijn onderbeen is bezaaid met pleisters. Vrijdag en zaterdag moest ik nog rust houden en de pleisters erop laten zitten. Vrijdag heb ik nog wel pleisters bijgeplakt omdat sommige wondjes flink nabloedden. Zaterdag hebben we de pleisters vervangen. De wondjes onder aan mijn voet hebben het langst nagebloed. Vandaag gaan de meeste pleisters eraf.
Belasten op geleide van pijn
Ik mag nu op geleide van pijn mijn enkel belasten. Lastig vind ik dat. Mag je géén pijn voelen? Gaat het om ondraaglijke pijn? Ik moet in ieder geval met krukken lopen. Ik ben erg voorzichtig, want ik wil mijn enkel zo lang mogelijk rust geven zodat het proces van bot- en kraakbeenherstel door kan gaan. Als ik nu al vol op mijn enkel zou gaan staan, is het hele effect van 'ruimte en rust' waarschijnlijk snel te niet gedaan. Deze week ga ik even naar mijn fysiotherapeut om te overleggen hoe ik het vocht in mijn onderbeen kan wegkrijgen. Mijn enkel is nog steeds erg dik: hij is in omvang 5 cm toegenomen. En ik hoop van hem te horen welke bewegingen goed (of niet goed) zijn en hoevéél ik mag belasten.
Volgende controle
In de 3e week van september hoef ik pas terug naar de chirurg. Daarna mag de revalidatie starten bij de fysiotherapeut. Ik ben nog wel even bezig dus.
Volgens de ontslagbrief die ik kreeg kon het Ilizarov-frame zonder verdoving verwijderd worden. Vijf jaar geleden is de externe fixateur (met maar 2 pinnen) zonder verdoving weggehaald en dat was één van mijn ergste pijnervaringen. Volgens de gipsmeester van het UMC zou het weghalen van de (9) pinnen die ik nu heb minder pijnlijk zijn, omdat de pinnen dun zijn en er snel uit getrokken konden worden. De pinnen die ik toen had, waren dik en met zelftappend schroefdraad in mijn scheenbeen en hak gedraaid. Het eruit draaien was verschrikkelijk pijnlijk. Maar gelukkig zei de chirurg bij de controle van 16 juli dat ik gewoon verdoofd zou worden en dat ik er dus niets van zou merken. Eergisteren vrijdag is het frame verwijderd en ik voelde er niets van!
olijf |
Tijdens de operatie is met röntgenfoto's gecontroleerd waar de zogenaamde 'olijfjes' in de pinnen zaten. Iedere pin heeft een verdikking die ervoor zorgt dat de pinnen niet kunnen gaan schuiven. Wel handig om te weten aan welke kant van het bot de 'olijf' zit, voor je het weet trek je hem door het bot heen... en dat is wel eens gebeurd zei de chirurg. Lang leve de narcose.
Pijn
Ik heb 'gekozen' voor algehele narcose. Ik ben 3 kwartier onder zeil geweest en na een bakje yoghurt en een glas thee mocht ik weer naar huis. Vooraf moest ik een (hoge dosis) paracetamol in nemen. Direct na de operatie had ik geen pijn. Later op de dag heb ik nog 2 keer paracetamol ingenomen omdat mijn enkel toch wel pijnlijk werd. Daarna heb ik geen pijnstillers meer nodig gehad. Dat viel dus allemaal wel mee.
Mijn onderbeen is bezaaid met pleisters. Vrijdag en zaterdag moest ik nog rust houden en de pleisters erop laten zitten. Vrijdag heb ik nog wel pleisters bijgeplakt omdat sommige wondjes flink nabloedden. Zaterdag hebben we de pleisters vervangen. De wondjes onder aan mijn voet hebben het langst nagebloed. Vandaag gaan de meeste pleisters eraf.
Belasten op geleide van pijn
Ik mag nu op geleide van pijn mijn enkel belasten. Lastig vind ik dat. Mag je géén pijn voelen? Gaat het om ondraaglijke pijn? Ik moet in ieder geval met krukken lopen. Ik ben erg voorzichtig, want ik wil mijn enkel zo lang mogelijk rust geven zodat het proces van bot- en kraakbeenherstel door kan gaan. Als ik nu al vol op mijn enkel zou gaan staan, is het hele effect van 'ruimte en rust' waarschijnlijk snel te niet gedaan. Deze week ga ik even naar mijn fysiotherapeut om te overleggen hoe ik het vocht in mijn onderbeen kan wegkrijgen. Mijn enkel is nog steeds erg dik: hij is in omvang 5 cm toegenomen. En ik hoop van hem te horen welke bewegingen goed (of niet goed) zijn en hoevéél ik mag belasten.
Volgende controle
In de 3e week van september hoef ik pas terug naar de chirurg. Daarna mag de revalidatie starten bij de fysiotherapeut. Ik ben nog wel even bezig dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)