Vakantiekrukken

Van de week nieuwe krukken gekocht. Dit keer opvouwbare. Ze wegen erg weinig en je kunt ze opvouwen tot plusminus 50 cm. Handig voor in de bergen.... Ik kan zo meerdere touwlengtes achter elkaar klimmen en boven aangekomen pak ik de krukken uit mijn rugzak en 'wandel' ik naar beneden.
Klimmen is minder problematisch dan lopen. Lopen gaat wel zolang ik maar krukken gebruik. Zo hoop ik komende zomer toch nog een aantal wat langere routes te kunnen klimmen. Gletsjers zijn helaas al van de baan (dat kan niet met gebruik van krukken), maar klimmen lukt, zolang ik maar bij en van de rots vandaan kan komen. Komend weekend ga ik ze uitproberen. We gaan dan z'n vieren klimmen in Freyr - het gebied waar ik gevallen ben.

Automaat

Heb nu sinds januari rijles. Ik ben begonnen in een automaat, maar in maart wilde ik toch wel proberen of ik niet gewoon in een auto met handmatige versnelling kan rijden. Dat leek aanvankelijk wel te gaan, maar de echt subtiele bewegingen kan ik niet maken. Doordat mijn enkel stijf en pijnlijk is, moet ik de beweging uit mijn bovenbeen halen. Ik word er soms echt wanhopig van en vorige week verloor ik echt de moed. 
Ik heb met Pieter en wat vrienden gesproken en uiteindelijk de knoop doorgehakt: ik ga afrijden in een automaat. Vanaf volgende week zit ik weer in een automaat. Jammer van het geld, maar ik heb het geprobeerd.
In de toekomst zal mijn enkel steeds slechter worden en de moeilijkheden met de koppeling zullen daardoor ook toenemen. Bovendien ben ik van plan om zelf een automaat te kopen, dus echt heel veel zal ik niet in een auto met handmatige versnelling rijden.

Enkel uitontwikkeld

Wat ik wel kan
Ik ben nu zover met revalideren dat ik wel kan zeggen dat mijn enkel 'uitontwikkeld' is. De maximale beweging in het gewricht is al sinds een tijdje bereikt en de kracht in mijn voorvoet en kuit zijn weer voldoende toegenomen. Een beetje meer kracht zou fijn zijn.
Over het algemeen ben ik tevreden met wat ik allemaal weer kan. Ik werk al weer een half jaar 5 dagen per week en ook klim ik gemiddeld twee avonden per week en één keer in de twee à drie weken een weekend.
Ik ben wel iets zwaarder geworden, omdat ik niet meer zoveel kan sporten als ik zou willen. 

Wat ik niet kan
Waar ik moeite mee heb is dat ik niet altijd kan doen wat ik bedacht heb om te doen. Ik zeg regelmatig afspraken af omdat ik teveel pijn heb of omdat mijn enkel echt rust nodig heeft. Ook is reizen met openbaar vervoer erg vermoeiend. Verder vind ik het vervelend dat ik vaak om hulp moet vragen, dat ik niet goed kan tillen (niet handig in het onderwijs of als je graag kampeert). Ook vind ik het erg vervelend dat ik niet meer goed op blote voeten kan lopen. Ik loop thuis het liefst op blote voeten, maar dat kan mijn enkel niet aan. En altijd maar schoenen aan vind ik verschrikkelijk! Gelukkig kan ik wel 'kleppers' aan: klompslippers . Daar ben ik nu dus naar op zoek - heb ik toch een beetje een blote-voeten-gevoel. 

Do's en don'ts
Hieronder een lijstje van "do's en don'ts" :

• niet op blote voeten lopen
• niet langdurig staan - op school heb ik een speciale hoge kruk om bij het bord te werken
• 'netjes' lopen
• lopen met krukken of een stok daar waar mogelijk (scheelt pijn)
• niet sjouwen
• nergens afspringen
• niet rennen (kan ik niet eens!)
• voldoende rust - niet te veel sporten, niet te veel lopen
• zo min mogelijk wandelen
• niet slenteren
• op 'goede' schoenen lopen en niet op leuke niemendalletjes
• zoveel mogelijk een brace aan om de enkel te fixeren (scheelt veel pijn)

Autonieuws

Vorige week dinsdag heb ik mijn eerste rijles in een 'schakelwagen' gehad. Het ging goed - in de zin dat ik met mijn voet goed bij de koppeling kan komen en dat mijn enkel niet te veel last heeft van het vele bewegen. En dat terwijl ik het hele weekend en maandagavond had geklommen en er 2 hele dagen werk op had zitten. Dat is hoopvol! Morgen heb ik 2 lesuren achter elkaar in de schakelwagen - ben benieuwd. Als het goed blijft gaan, kan ik gewoon afrijden in een schakelwagen.
Verder ben ik van plan om toch een auto te gaan kopen. Mijn enkel is vaak een belemmering om ergens met het openbaar vervoer heen te gaan: staan is erg slecht en pijnlijk voor mijn enkel en dat is iets dat je erg vaak moet doen als je met bus en trein reist. Regelmatig zeg ik afspraken af. Fietsen gaat wel - dus naar mijn werk ga ik gewoon met de fiets i.p.v. met de bus. Maar bezoekjes aan vrienden en familie buiten Utrecht kosten me erg veel moeite.
Dus dan toch maar een auto - maar wat is nou een 'milieuvriendelijke' auto? Zijn die er eigenlijk wel? Ik heb me nooit verdiept in auto's, weet nauwelijks wat ze kosten.... Vind het ook eigenlijk zonde van mijn tijd om me daar mee bezig te houden. Om nog maar te zwijgen van het geld dat erin gaat zitten...
Maar goed, eerst maar eens mijn theorie-examen gaan halen. Dat ga ik doen op vrijdag 8 mei.

De schaamte voorbij

Ik werk nu sinds een paar weken weer voltijds en kan dus niet meer mijn boodschappen laten bezorgen - ik ben immers aan het werk. Of ik moet voor hele dure bezorgtijden kiezen ('s avonds) of in het weekend thuis blijven voor de boodschappen. Wat nu? Sjouwen is te belastend. Dan maar een boodschappenkarretje kopen en zelf weer boodschappen doen? Ik ben toch niet bejaard... Zo'n karretje ging me echt te ver. Vrienden zeiden allemaal "Joh, gewoon doen, je hebt ze in allerlei leuke kleuren." Nee, alsof een knalroze karretje het ineens leuk maakt. 
Een maand geleden heeft de fysiotherapeut steunzolen aangemeten. En twee weken geleden kreeg ik ze. Dat gaf me ook niet echt een hip en jeugdig gevoel. Je bent bijna veertig en je hebt krukken, een barkruk bij het fornuis zodat ik zittend kan koken, steunzolen, een stoel voor in de douche. Het enige dat nog miste was een boodschappenkarretje....
Ik heb nu toch maar zo'n karretje gekocht kopen - als je steunzolen hebt, mag je ook een karretje hebben voor de boodschappen. De eerste keer ben ik wel in het donker boodschappen gaan doen, om te wennen (en uit schaamte). 

Zal ik weer goed kunnen gaan lopen?

Sinds 9 januari heb ik geen noemenswaardige pijn gehad en sinds ik weer mag lopen heb ik geen pijn gehad in mijn scheenbeenpees - die was ERG snel geïrriteerd en belemmerde het lopen. Ook kon ik bepaalde bewegingen niet meer maken tijdens het klimmen. De pees liep over het metaal van het scheenbeen heen en dat veroorzaakte waarschijnlijk de pijn. Het metaal is nu sinds ongeveer een maand weg en de scheenbeenpees heeft nu vrij baan. Lijkt de operatie toch wat op te leveren voor de korte termijn!
Maar waarom ik nu zo goed loop????
Ik draag sinds twee weken weer een steunverband om het vocht als gevolg van de operatie uit mijn enkel weg te drukken en ik heb weer twee keer per week fysiotherapie. Zou het daardoor komen?
Ik durf er nog niet op te vertrouwen: ik heb eerder gedacht dat ik een sprong vooruit maakte en toen kwam er meestal weer een tegenvaller. Omdat ik dus erg voorzichtig ben geworden, gebruik ik buiten minstens één kruk. Binnen loop ik zonder.
Ik heb ook al weer twee keer geklommen deze week en ik kon bewegingen maken die ik voor de operatie niet meer voor mogelijk hield.
Zou ik dan dit jaar toch nog zonder krukken kunnen gaan lopen???? En zou ik dan toch weer de bergen in kunnen? IK HOOP HET!

Mijn eerste autorijles!

Sinterklaascadeau
Gisteren heb ik mijn eerste rijles gehad! Ik wist van niks - Pieter had nog een sinterklaas-verrassing voor me. Omdat ik in december geopereerd ging worden, kon ik het sinterklaas-cadeautje nu pas krijgen. Ik kreeg alleen wat hints:

• je hebt er niet om gevraagd, maar je wilt het wel
• je hebt er wat aan op vakantie en thuis
• je moet je comfortabel kleden en platte schoenen aan doen
• we gaan om 5 voor 9 weg en om 9 uur is het zover
• het duurt ongeveer een uur

Les van een oude man
Ik snapte er niks van en toen we dan om 9 uur buiten stonden, vond ik het heel vreemd dat we nergens heen gingen. We moesten gewoon 'wachten'. Dan zou het vanzelf gebeuren. Ik snapte er steeds minder van. Tot er een klein rood autootje met een dikke L op het dak en een oude man achter het stuur het plein op kwam rijden; de moed zakte me in de schoenen. Autorijden?! Maar, maar, maar dat wil ik niet, dat kan ik toch niet, daar wilde ik nog mee wachten.... HELP!

Waarom niet?
Toen mijn moeder in 1995 overleed had ik besloten toch maar mijn rijbewijs te gaan halen. Maar omdat ik zelf geen auto wil, en me prima red met openbaar vervoer en de fiets, deed ik er steeds maar niks mee. Nu ik met Pieter en de andere klimmers erg vaak ergens bij de rotsen of in de bergen ben, en iedereen om de beurt rijdt (behalve ik), vond ik dat het tijd werd voor een rijbewijs. Zeker ook omdat Pieter en ik vaak samen in een auto zitten - dan kan ik hem eens vervangen en kan hij rusten. Of als er wat gebeurt - dan kan ik ook wat doen. 
Maar nu is het een feit - ik heb mijn eerste rijles achter de rug en de tweede staat al gepland. Er is geen ontkomen meer aan. Weg leuke schoenen, weg leuke jurkjes, weg leuke boeken - mijn geld gaat nu naar autorijlessen.

Automaat
Ik heb gisteren met een automaat gereden - Pieter wist niet of ik met mijn linkervoet wel goed kan werken - ik kan mijn voet immers niet spitsen. Ik wil wel proberen om in een gewone auto te leren rijden, maar als het niet gaat, dan gaat het niet.

Het metaal is eruit!

Gisterochtend ben ik 'poliklinisch' geopereerd aan mijn enkel en is het metaal eruit gehaald. De operatie duurde een uur en ik heb tot een uur of 7 's avonds pijn gehad. Pijn aan de wond en pijn aan de pezen. Ik heb nu al 24 uur geen pijnstillers geslikt en ik voel me fit. Iets te fit naar Pieters smaak: hij maakt zich zorgen over mijn beweeglijkheid en wil dat ik meer stil zit. Hij heeft gelijk - dat is beter, maar ik vind het erg moeilijk.
Ik mag niet staan op mijn linkerbeen omdat de hechtingen dan teveel onder druk komen te staan. Als de wonden nagenoeg dicht zijn, mag ik voorzichtig met krukken mijn linkerbeen wel neerzetten. Nu hups ik met krukken en op één been door het huis. Zondagavond gaan we het drukverband vervangen door pleisters.
Op 20 december gaan de hechtingen eruit en mag ik volledige belasten. In principe dan, want stoten of vallen is dan nog uit den boze omdat er nog wel gaatjes in het bot zullen zitten. Pas in februari mag ik weer sporten. Ik hoop wel dat ik voorzichtig mag fietsen als de hechtingen eruit zijn.
Op de foto zie je wat er in mijn enkel zat. Het rechte plaatje zat op mijn kuitbeen en het andere plaatje zat op mijn scheenbeen.

Vergrootglas verergert pijn

Met vergrootglas kijken naar pijnlijke hand verergert pijnDoor onze redactie wetenschap (NRC)

Rotterdam, 27 november 2008 "Een chronisch pijnlijke hand doet meer pijn wanneer de bezitter ervan door een vergrootglas naar de bewegende hand heeft gekeken. Die hand is dan ook meer gezwollen. Omgekeerd maakt het kijken door een verkleinend glas juist dat de pijn en zwelling niet zo hevig zijn als normaal na bewegen. Manipulatie van het lichaamsbeeld zou kunnen helpen bij het bestrijden van pijn en zwelling, concluderen Britse fysiologen en psychologen in Current Biology.(..)"

Morgen word ik geopereerd - na de operatie ga ik alleen nog maar naar mijn been kijken door een verrekijker die twee keer verkleint. De proefpersonen die door zo'n kijker naar hun hand keken, hadden de minste pijn. Pijnstillers zijn niet meer nodig denk ik... Werkt alleen niet goed bij hoofd- of kiespijn. Dat is dan wel weer jammer.

Logeerkat

In de flat waar ik woon 'woont' ook een leuke kat. Het is een ontzettend harig en aanhankelijk beest. Hij of zij (dat is niet te zien met al dat haar) loopt met iedereen mee en de baas vindt dat geen enkel probleem. De kat komt regelmatig even bij mij 'uitslapen'. Eerst wast hij zich uitgebreid, wat een hele klus is met zoveel haar. Daarna rolt hij zich op op mijn bed en valt voor een uur of 2 in slaap. Daarna begint 'ie te zeuren en zet ik hem weer op de gang. De komende weken ben ik bij Pieter om te herstellen van de operatie - jammer voor de kat...

Weghalen metaal

Voor- en nadelen
Ik ben maandag bij de chirurg geweest en we hebben het gehad over de voor- en nadelen van het weghalen of laten zitten van de schroeven en plaatjes. Nadeel: het is een operatie en aan iedere operatie zitten risico's vast. Voordeel: in de toekomst zit er geen metaal in de weg als blijkt dat mijn enkel opnieuw geopereerd moet worden. De kans dat ik opnieuw onder behandeling zal komen voor mijn enkel is groot: het kraakbeen in de enkel is geminimaliseerd en mijn enkel zal daardoor relatief vroeg versleten zijn. Dat betekent dat mijn enkel vastgezet kan worden of misschien zelfs vervangen moet worden. (In het Diaconessenhuis hebben ze niet de kennis voor een enkelprothese en volgens de chirurg is het nog een tamelijk experimenteel iets, zo'n kunstenkel). 

Weghalen!
Ik heb 'gekozen' voor opereren. En ook heb ik gekozen voor volledige narcose... de napijn lijkt me al spannend genoeg. Ik hoef niet te horen hoe ze met weet ik wat voor doe-het-zelf-gereedschap alles er weer uit schroeven, trekken en knippen...
In principe mag ik dezelfde dag nog naar huis - tenzij ik laat wordt geopereerd of de pijn te heftig is. Ik ga de eerste periode na de operatie bij Pieter logeren - het herstel van de wonden zal zo'n drie weken duren.

Opereren
En vandaag heb ik een oproep voor de operatie gekregen! Ik word op 11 december geopereerd. Dat komt goed uit: ik werk dan de laatste week voor de kerstvakantie niet en dan heb ik twee weken vakantie. Volgens de chirurg zou ik na een week weer kunnen werken, lopend op krukken. Dat betekent dat ik nog wel enigszins kan genieten van de vakantie èn dat ik na de vakantie gewoon kan gaan werken!

Op weg naar een 'betermelding'

Sinds vandaag werk ik ook op de woensdagen. Ik werk tot de kerstvakantie op 'reïntegratiebasis': er staat iemand anders voor mijn klas, maar ik ben er ook. Ik ga die tijd met name benutten om individuele kinderen te helpen met wat ze moeilijk vinden of om kinderen te observeren of te onderzoeken. Met de ARBO-arts heb ik afgesproken dat ik vanaf de kerstvakantie weer volledig werk en 'beter gemeld' kan worden. Ik heb erg veel zin om de klas weer helemaal voor mezelf te hebben en alle dagen te werken. Ik werk nu vaak thuis op de woensdagen, maar het is leuker om op school te zijn en met de kinderen en collega's contact te hebben.

Enkelprothese

Einde fysiotherapie?
Gisteren bij de fysiotherapeut geweest. Sinds half oktober kom ik er hooguit één keer per week. Hij heeft aangegeven niet meer zoveel te kunnen doen aan de beweeglijkheid van het gewricht. De kracht in mijn kuit en voorvoet moet ik zelf opbouwen. Bijvoorbeeld met klimmen...
Gisteren hadden we het over de kwaliteit van het gewricht.

Osteosynthese-materiaal verwijderen
Over twee weken ga ik naar de chirurg voor een gesprek over het verwijderen van het osteosynthese-materiaal (plaatjes en schroeven in enkel). Ik moet nu veel balansoefeningen doen, want er schijnt niet geopereerd te worden als mijn enkel niet 'stabiel' is. Ik doe dus veel dingen staand op één been: tandenpoetsen, koken, wachten op de bus, praten met collega's op het schoolplein. Het kost me geen enkele moeite: zou mijn enkel al best stabiel zijn?

Knakkend geluid
Ik heb sinds een week wel last van een soort knakje in mijn enkel. Soms hóór ik het zelfs. Het voelt heel gek en soms doet het ook pijn, veel of weinig. Ik voel het als ik mijn enkel een beetje draai. Van de fysiotherapeut mag ik het niet met opzet doen. Het betekent dat er dan weefsel dat tussen het gewicht zit. Dat weefsel is weggedrukt door vocht als gevolg van oververmoeidheid of irritatie. Beweging drukt het dan samen en dat geeft een knappend gevoel/geluid. Het moet door rust wegtrekken.
Ik begon me zorgen te maken en vroeg hem of ik dan meer rust moest nemen. Hij zei toen dat niet bewegen of sporten voor stijfheid zorgt en waarschijnlijk niet goed is voor mijn gemoed. Maar wèl bewegen kan zorgen voor een versnelde slijtage. Als ik wil sporten dan moet dat 'met mate' en ik moet zorgen voor veel afwisseling.

Kunstenkel?
Bovendien - en dat vertelde hij ter relativering - moet ik er rekening mee houden dat ik misschien wel een nieuwe enkel nodig zal hebben - ooit. Maar als ik niet sport krijg ik waarschijnlijk eerder een 'kunstenkel' dan wanneer ik wel sport. Kunstenkels gaan niet lang mee, dus echt belasten van zo'n enkel is ook geen optie. Ik schrok wel: Hoe erg gaat de pijn nog worden? Wat heb ik aan een kunstenkel waar je niks mee kan omdat hij ze snel slijt? Wat een keus zeg. Weinig gerust ben ik naar huis gegaan. Ik vraag de chirurg over twee weken wel wat hij ervan denkt.

Herfstvakantie in België

Afgelopen dagen ben ik met Pieter in België op vakantie geweest. We hebben gekampeerd in Purnode op camping du Bocque en verder hebben we geklommen in Corphalie, Mozet, Yvoir en Dave. In Dave ben ik alleen maar 'belay-babe' geweest, omdat ik mijn enkel rust wilde geven. Ik had nog niet eerder drie middagen 'geklommen' en ik wil de rest van de week ook nog kunnen genieten van mijn vakantie.
Ik heb geklommen met een speciale enkelbrace. Daarmee ontlast ik de pezen in mijn enkel. Het is de bedoeling dat ik hem gebruik als ik pijn heb of als ik ga klimmen. Idee van de fysiotherapeut! Ik vind het een prettig ding en ik heb er veel plezier van.
Het klimmen was erg leuk. Ik had niet altijd even veel zelfvertrouwen: vooral afgeklommen (gladde) rots en randjes vind ik eng. Maar plaatklimmen ging juist weer goed! En ook een hoekversnijding ging me goed af.

Evaluatie revalidatie

Fysiotherapie afbouwen
Vanaf volgende week hoef ik nog maar één keer per week naar de fysiotherapeut. Aan de ene kant wel handig - scheelt weer veel gedoe met mijn werk. Aan de andere kant: de fysiotherapeut gaf aan dat hij niet meer zoveel voor me kan betekenen....

De evaluatie
Ik kan mijn voet niet meer volledig afwikkelen en dat zal ook niet heel veel beter worden. Omdat dat het lopen bemoeilijkt, moet ik het gaan compenseren door meer kracht te zetten met kuit en voorvoet. Ik moet nu mijn kuit en voorvoet zelf flink gaan trainen. Dat kan door speciale loopoefeningen te doen en door te klimmen. Ik moet daarbij wel oppassen voor overbelasting van de pezen - die zullen mijn hele verdere leven gevoeliger zijn voor overbelasting omdat ze meer moeten doen om het lopen mogelijk te maken.
Verder weet ik nu dat bepaalde pijn niet van mijn pezen komt, maar door de beschadiging van kraakbeen in het gewricht. Die pijn zal dus niet minder worden... eerder meer.
En het kan nog wel een jaar duren voor ik 'normaal' kan lopen!!!! Deze 'evaluatie' viel me rauw op mijn dak. 

Krukken nog steeds nodig
Maar goed, ik kan me steeds beter voortbewegen en ik kan steeds vaker stukjes zonder krukken lopen. Ik ga flink oefenen! Hopelijk kan ik over een tijdje zonder krukken lopen. De krukken heb ik overigens van de week zelf moeten aanschaffen omdat de maximale uitleentermijn was verstreken...

Enkel in tape

Gisteren bij de fysiotherapeut geweest en hij was helemaal blij met de soepelheid van het gewricht - ik zat er echter flink doorheen. PIJN! De pezen kunnen de voortgang van het gewricht niet bij benen en protesteren. Ik had niet gedacht dat dat zo onaangenaam kon zijn.
Het belemmert me echt - ik ga na school snel naar huis om te rusten zodat ik nog wat aan mijn avond heb. Daardoor mis ik dingen van mijn werk en ik merk dat dat me steeds meer tegen gaat staan. Voor de zomer was ik blij met alles wat ik al kon. Nu voel ik me vaak ongemakkelijk bij alles wat ik niet heb gedaan voor school. In de dingen die ik doe voor school gaat de klas voor, maar zelfs die krijgt niet alle aandacht die ik zou willen geven. In ieder geval, de fysiotherapeut heeft mijn enkel nu ingetaped. Het idee is dat de pezen zo wat rust krijgen. De ergste pijn schijnt er door weg te gaan. Ik heb nog niet zoveel gemerkt - staan doet nog steeds zeer. Maar misschien komt het nog.

De nieuwe schoenen

De MBT's heb ik nu definitief gekocht. Het nieuwe model heb ik met de fysiotherapeut besproken: hij heeft ze goed gekeurd. Ze geven veel meer steun aan mijn voet dan het eerdere paar. Ik zak nu niet meer met mijn voeten naar binnen. Ik loop er nu elke dag mee op mijn werk en ook binnenshuis draag ik ze. Ik kan ze niet de hele dag aan, omdat een aantal pezen dan echt zeer gaat doen. De fysiotherapeut heeft ook gewaarschuwd voor overbelasting. Omdat ik nu veel beter loop doe ik nu ook een groter beroep op mijn pezen. Die hebben de afgelopen maanden niet zoveel hoeven doen en zijn erg slap geworden. Door nu ineens af te wikkelen met mijn voet, worden de pezen veel meer aangesproken. En ik heb al gemerkt dat pijn aan je pezen erg onaangenaam is. Het zijn heel vreemde schoenen maar ik ben blij dat ik er beter door leer lopen.

Schoenen om mee te leren afwikkelen

Met de fysiotherapeut heb ik de nieuwe schoenen (waar ik het in het vorige berichtje over had) goed bekeken. Hij heeft dezelfde maat en hij heeft ze zelf ook even geprobeerd. Met deze schoenen zet ik mijn knie niet op slot en ik kan 'goed' lopen zonder dat ik me hoef te concentreren. Met mijn gewone schoenen kan ik in principe ook goed lopen, maar dan moet ik heel erg mijn best doen en met de dagelijkse dingen ben ik niet altijd bezig met hoe ik loop. De MBT's (zo heten ze) zorgen ervoor dat ik wel goed loop zonder erbij na te denken. Het nadeel was wel dat ik er scheef op ging staan. Ik zakte wat naar binnen met mijn enkel. De fysiotherapeut heeft met de winkelier gebeld en het probleem uitgelegd en er zou gekeken worden naar een betere pasvorm.
Ik ben vandaag teruggegaan naar de winkel en inderdaad, met een andere pasvorm loop ik èn goed èn ik zak niet meer naar binnen. Deze schoenen heb ik nu 2 weken op proef. Ik ga ze dinsdag weer bespreken met de fysiotherapeut.
Wat wel raar is, is dat je moet wennen aan de schoenen. In het begin schijn je er maximaal 2 uur op te mogen lopen. Op het moment dat je geen spierpijn meer hebt na gebruik, mag je ze wat langer dragen tot je ze de hele dag aan kunt hebben. Ik sloeg natuurlijk weer op hol en heb ze donderdag en vrijdag zo'n 5 uur aan gehad. Wist ik veel - ik verwacht niet dat schoenen zo'n impact hebben...wel dus.

Botdichtheid en opnieuw leren lopen

Botdichtheid
Afgelopen maandag ben ik naar de chirurg geweest. Op de nieuwe röntgenfoto's was goed te zien dat de dichtheid van het nieuwe bot al bijna helemaal in orde is. Je kunt nog wel zien waar de breuken en scheuren zaten, maar niet meer zo goed als twee maanden geleden. Volgens de chirurg kan mijn been weer heel wat hebben en kan ik zonder krukken gaan lopen. Wat betreft de sterkte van het bot dan. Want de pezen en spieren laten het nog wel afweten - die zijn nog niet zo sterk... Begin december heb ik een gesprek met de chirurg over het weghalen van het metaal. Ik hoop dat dat dan vrij snel daarna kan plaatsvinden.

Leren afwikkelen
Om het afwikkelen van mijn voet te verbeteren heeft de fysiotherapeut me speciale schoenen geadviseerd. Ik heb deze schoenen nu een week op proef en morgen ga ik met de fysiotherapeut bespreken of het ook echt wat is. Het zijn hele rare schoenen: er zit geen rechte maar een kromme zool onder. Het idee is dat ik met deze schoenen wel goed MOET afwikkelen anders kom ik niet vooruit. Ook zouden mijn kuit en voorvoet er sterker door kunnen worden. De schoenen zijn wel 'vermoeiend:'omdat je er niet echt op stil kunt staan, ben je steeds bezig om je balans te vinden en dat is iets wat mijn pezen en spieren niet meer gewend zijn in mijn linkervoet. In de begeleidende dvd en folder (!) staat ook dat het verstandig is om het lopen op deze schoenen stapsgewijs op te bouwen... Anders is het te zwaar! Nou ja!

Van je vrienden moet je het hebben

Johan heeft speciaal voor iedereen die met mij klimt sinds ik aan het revalideren ben (Pieter, Ruben en hijzelf) een t-shirt ontworpen. Hmm ;-)
Ik moet wel toegeven dat ik met mijn krukken in de klimhal een bezienswaardigheid ben. Ik hups met krukken naar de wand en klim dan redelijk vlot naar boven. Misschien dat dit t-shirt ons nog speciale korting oplevert...