Hulpmiddelen en acceptatie
Om verdere slijtage te vertragen en pijn te minderen, loop ik met krukken of een stok. Klimmen gaat goed, omdat ik altijd een brace draag en inmiddels aardig door heb hoe ik mijn enkel kan ontzien tijdens het klimmen. Ik vervloek de krukken nog wel regelmatig: als je door dicht struikgewas naar de instap van een route moet lopen, dan is het lopen een crime. Ook met krukken bergop is erg zwaar. In Margalef (in Catalonië) was ik trouwens niet de enige klimmer met krukken. We hebben daar een klimmer met één been gezien. Hij klom met 2 vingers in zijn neus 7c-8a. Daar kan ik nog wat van leren!
Artrodese, of nog niet?
Als de pijn in mijn enkel ondraaglijk gaat worden , zal de enkel moeten worden vastgezet (artrodese). Maar het gaat wonder boven wonder goed met mijn enkel. Niet dat ik nu ineens kan rennen springen of dansen, maar omdat ik steeds beter weet wat ik wel en wat ik niet kan doen. Tot nog toe geef ik mijn enkel een '8'. Wat mij betreft laat het vastzetten nog even op zich wachten.
Zie ook: www.nonstopclimbing.nl
