dinsdag 11 november 2008

Enkelprothese

Einde fysiotherapie?
Gisteren bij de fysiotherapeut geweest. Sinds half oktober kom ik er hooguit één keer per week. Hij heeft aangegeven niet meer zoveel te kunnen doen aan de beweeglijkheid van het gewricht. De kracht in mijn kuit en voorvoet moet ik zelf opbouwen. Bijvoorbeeld met klimmen...
Gisteren hadden we het over de kwaliteit van het gewricht.

Osteosynthese-materiaal verwijderen
Over twee weken ga ik naar de chirurg voor een gesprek over het verwijderen van het osteosynthese-materiaal (plaatjes en schroeven in enkel). Ik moet nu veel balansoefeningen doen, want er schijnt niet geopereerd te worden als mijn enkel niet 'stabiel' is. Ik doe dus veel dingen staand op één been: tandenpoetsen, koken, wachten op de bus, praten met collega's op het schoolplein. Het kost me geen enkele moeite: zou mijn enkel al best stabiel zijn?

Knakkend geluid
Ik heb sinds een week wel last van een soort knakje in mijn enkel. Soms hóór ik het zelfs. Het voelt heel gek en soms doet het ook pijn, veel of weinig. Ik voel het als ik mijn enkel een beetje draai. Van de fysiotherapeut mag ik het niet met opzet doen. Het betekent dat er dan weefsel dat tussen het gewicht zit. Dat weefsel is weggedrukt door vocht als gevolg van oververmoeidheid of irritatie. Beweging drukt het dan samen en dat geeft een knappend gevoel/geluid. Het moet door rust wegtrekken.
Ik begon me zorgen te maken en vroeg hem of ik dan meer rust moest nemen. Hij zei toen dat niet bewegen of sporten voor stijfheid zorgt en waarschijnlijk niet goed is voor mijn gemoed. Maar wèl bewegen kan zorgen voor een versnelde slijtage. Als ik wil sporten dan moet dat 'met mate' en ik moet zorgen voor veel afwisseling.

Kunstenkel?
Bovendien - en dat vertelde hij ter relativering - moet ik er rekening mee houden dat ik misschien wel een nieuwe enkel nodig zal hebben - ooit. Maar als ik niet sport krijg ik waarschijnlijk eerder een 'kunstenkel' dan wanneer ik wel sport. Kunstenkels gaan niet lang mee, dus echt belasten van zo'n enkel is ook geen optie. Ik schrok wel: Hoe erg gaat de pijn nog worden? Wat heb ik aan een kunstenkel waar je niks mee kan omdat hij ze snel slijt? Wat een keus zeg. Weinig gerust ben ik naar huis gegaan. Ik vraag de chirurg over twee weken wel wat hij ervan denkt.