Weinig vooruitgang Afgelopen vrijdag is de voortgang van mijn enkel weer 'gemeten'. Ik ben in een maand tijd maar anderhalve centimeter vooruit gegaan. Dat is weinig vind ik! Nou schijnt het wel logisch te zijn bij dit soort breuken: je maakt in het begin een spurt en daarna vorder je langzaam maar zeker. Bovendien heb ik de afgelopen periode minder oefeningen kunnen doen door de pijn die werd veroorzaakt door irritatie in het gewricht (als gevolg van overbelasting). Misschien had ik meer vooruitgang kunnen boeken als ik niet zo stom was geweest om al zonder krukken te gaan lopen. Komende vrijdag wordt er weer gemeten: dit om te zien wat de aankomende vakantie doet met mijn enkel. Ik ga daarna drie weken de bergen in en ik heb dan geen fysiotherapie.
Krukken nog steeds nodig
Toen ik uit het gips kwam zeiden de chirurg en de fysiotherapeut dat ik in de zomer de bergen in kon. Dat gaat dus ook gebeuren, maar ik dacht aan lopen zonder krukken. En zelfs heb ik nog even gefantaseerd over een gletsjertocht... Nu blijkt dus dat ik wel de bergen in kan, maar niet zonder krukken. Dat belemmert me dus enorm in mijn mogelijkheden. Toen ik me dat een tijdje geleden begon te realiseren vond ik dat erg jammer en ik heb het er af en toe nog wel moeilijk mee, maar het is zoals het is. Ik ben blij dat ik op termijn wel weer zal kunnen doen wat ik wil. Bovendien heb ik momenteel geen pijn en dat vind ik ook wat waard.Het 'leuke' is dat Pieter besloten heeft om niet mee te gaan met de gletsjertocht in de tweede vakantieweek. Niet leuk voor hem en ook jammer voor de anderen - maar ik vind het fijn! De tweede
week brengen we samen door - op een camping in de buurt van Morteratsch of misschien ook wel een keer in een hut. Ik schrok ervan toen hij met het vertelde: hij heeft ook al niet kunnen ijsklimmen in februari omdat ik toen net gevallen was. Ik vind het zelf heel jammer dat ik de gletsjer dit jaar niet op kan - dus ik vind het een groot offer van hem. Maar ik ben er wel blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten