Aan het eind van de zomervakantie komt er altijd een hond bij mij logeren. Ze is van kinderen bij mij op school en het is een kruising tussen een witte herder en een jachthond. Ze heet Sienna. Omdat ik haar nu niet goed kan uitlaten, heeft Pieter een paar dagen vrij genomen. Sienna gaat iedere zomer met haar baasjes in de auto op en neer naar Spanje. Ze zit dan onder het dashboardkastje tussen de benen van de 'bijrijder'. Omdat we er nog wel even tussen uit wilden en het redelijk goed gaat met mijn herstel, zijn we een paar dagen op pad gegaan met de bus. Sienna was gewend aan opgefrommeld zitten en in de bus zou ze zelfs iets meer ruimte hebben. Haar baasjes vonden het geen probleem, dus zijn we met haar naar Frankrijk gereden.
Een hele rit voor zo'n grote hond, maar ze gaf geen kik en ze heeft heerlijk liggen dommelen tijdens de rit. Ook het kamperen ging goed - we hebben gebivakkeerd op veldjes en bij rivieren en Sienna vond het allemaal best. Ze luistert goed, dus we hebben haar lekker los laten lopen. Pieter heeft haar steeds uitgelaten en ik bleef dan bij de bus. Dat vond Sienna maar niks - het liefst heeft ze ons allebei op dezelfde plek. Ook als één van ons de bosjes in ging om te plassen, werd ze onrustig, het liefst ging ze zó zitten dat ze ons allebei nog kon zien.
Ik kon natuurlijk niet veel en normaal gesproken zou ik gek worden van alleen maar lezen en in de zon zitten, maar Sienna maakte veel goed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten