woensdag 25 juni 2008

Mijn leven wordt steeds normaler

Mijn leven ziet er weer een beetje uit zoals voor de enkelbreuk. Sinds deze week werk ik officieel weer vier dagen. Het is me nog niet helemaal gelukt - gisteren thuis gewerkt, maar wel gewerkt.
En 's avonds weer aan krachttraining gedaan: bodypump. Het voordeel van dit soort krachttraining is dat het staande en liggende oefeningen met een halter zijn en dat ze allemaal heel gecontroleerd en rustig moeten worden uitgevoerd. Geen idiote warming-up dus met aerobics-oefeningen. Ik voelde me achteraf erg voldaan, en vandaag heb ik flinke spierpijn. Ik ga dat nu elke week doen. Verder klim ik alweer elke donderdagavond - en fiets ik elke dag een uur.En sinds afgelopen zondag draag ik weer gewone schoenen! Ik liep steeds op gympen, maar ik blijk weer in normale schoenen te passen. Helaas zijn de 'pumps' nog buiten bereik, maar ik kan nu ten minste weer eens iets anders aan dan die eeuwige gympen! Op advies van de fysiotherapeut heb ik nu schoenen met een 3 centimeter hoge hak: dan kan ik goed afwikkelen en ontzie ik mijn achillespees nog even. Ik kan daar aardig normaal mee lopen zonder krukken - als ik snel loop zie je niet eens dat ik wat mankeer... (alleen is snel lopen voorlopig een illusie).
De krukken heb ik nog wel nodig: vooral buitenshuis - hele korte stukjes kan ik wèl zonder krukken lopen.